در ادامه سلسله گفتوگوهای تخصصی پیرامون پیشرفت واحدهای مختلف پروژه ایران الانجی، این بار به سراغ بخش شیرینسازی گاز رفتیم؛ بخشی که نقش کلیدی در آمادهسازی گاز طبیعی برای تولید محصول نهایی الانجی دارد. در همین زمینه، گفتوگویی اختصاصی با آقای مهندس نامی، مدیر پروژه بخش شیرینسازی گاز شرکت ایران الانجی انجام دادیم تا از آخرین وضعیت اجرایی، چالشها و برنامههای آتی این بخش مهم بیشتر بدانیم.
– آقای مهندس نامی، در خصوص جایگاه و نقش بخش شیرینسازی در پروژه ایران الانجی توضیح فرمائید.
بخش شیرینسازی گاز در واقع قلب فرآیند تولید الانجی محسوب میشود. وظیفه اصلی این واحد، تصفیه گاز ترش دریافتی از تأسیسات فراساحلی و آمادهسازی آن برای ورود به واحد مایعسازی است. در این فرآیند، ترکیبات اسیدی نظیر H₂S و CO₂ حذف و سپس عملیات مرکاپتانزدایی و آبزدایی صورت میگیرد تا گاز نهایی با استانداردهای سختگیرانه مورد نیاز برای تولید الانجی منطبق شود.
– ظرفیت طراحی این بخش و میزان توان عملیاتی پیشبینیشده به چه میزان است؟
بخش شیرینسازی پروژه ایران الانجی شامل دو ترین (Two Trains) است که هر کدام با ظرفیت روزانه تولید حدود ۲4 میلیون مترمکعب گاز شیرین، تقریباً ظرفیتی معادل یک فاز پارس جنوبی دارند. بهعبارت دیگر، در صورت تکمیل هر دو ترین، این واحد قادر خواهد بود معادل دو فاز پارس جنوبی گاز ترش را تصفیه و به خوراک مایعسازی تبدیل نماید. این ظرفیت قابلتوجه، بخش شیرینسازی پروژه ایران ال ان جی را به یکی از بزرگترین واحدهای تصفیه گاز کشور تبدیل خواهد نمود.
– در خصوص وضعیت پیشرفت فیزیکی و اجرایی تا به امروز و برنامه زمانبندی تکمیل واحد ها توضیح بفرمائید.
در حال حاضر، پیشرفت فیزیکی کل بخش شیرینسازی در محدوده ۴۵ درصد برای هر دو ترین است. البته یکی از ترینها در سه سال اخیر مجدداً با تمرکز بیشتر وارد فاز اجرایی شده و از پیشرفت بالاتری برخوردار است. بخش عمده تجهیزات اصلی این واحدها شامل برجهای ثابت، مبدلهای حرارتی، پمپها ولوله و اتصالات خریداری و وارد سایت گردیدهاند.
در بخش اجرا نیز، عملیات نصب سازههای فلزی و نصب تجهیزات ثابت تقریباً تکمیل و کارهای سیویل و زیرساختی پایان یافته است. در حال حاضر تمرکز اصلی بر نصب پایپینگ، برق و کنترل و آمادهسازی برای پیشراهاندازی است.
– از نظر فنی، چه ویژگیهایی این بخش را از سایر پروژههای مشابه متمایز میکند؟
یکی از ویژگیهای شاخص طراحی این واحد، استفاده از فناوریهای روز در فرآیند جذب و بازیافت حلالهای آمینی است که موجب کاهش مصرف انرژی و بهبود راندمان فرآیند میشود. همچنین، سیستم مرکاپتانزدایی به گونهای طراحی شده که حداقل آلاینده ها را به محیط بازگرداند. وجود سیستمهای کنترلی پیشرفته DCS و ESD نیز پایداری و ایمنی بالای عملیات را تضمین میکند. طراحی انعطافپذیر به ما این امکان را میدهد که در صورت نیاز، بخشی از ظرفیت شیرین سازی گاز به صورت مستقل وارد مدار شود.
-تکمیل این بخش چه اثری بر تراز گاز پالایشی کشور خواهد داشت؟
تکمیل بخش شیرینسازی نه تنها نقش حیاتی در راهاندازی پروژه ایران الانجی دارد، بلکه میتواند بهعنوان یک روش بهره برداری زودهنگام جهت کاهش ناترازی گاز کشور مورد استفاده قرار گیرد. در واقع، با راهاندازی تدریجی ترین اول، بخشی از گاز ترش میدانهای در دسترس، قابلیت فرآورش و تزریق به شبکه داخلی را پیدا میکند. این موضوع در شرایط افزایش مصرف فصلی، می تواند نقشی راهبردی در پایداری تأمین گاز کشور ایفا نماید.
-چشمانداز آینده و توسعه این بخش را چگونه ارزیابی میکنید؟
با توجه به پیشرفت کنونی، تأمین تجهیزات کلیدی و همکاری سازندگان داخلی، انتظار داریم در صورت تأمین منابع مالی و تداوم حمایتهای مدیریتی سهامداران اصلی، بتوانیم در بازه زمانی مناسب، ترین نخست را به مرحله پیشراهاندازی برسانیم. هدف ما این است که با اتکا به توان مهندسی ایرانی، بخش شیرینسازی پروژه ایران الانجی به یکی از نمادهای موفقیت در بومیسازی فناوری تصفیه گاز تبدیل شود.
-در پایان، پیامتان برای همکاران و ذینفعان پروژه چیست؟
از همه همکاران، پیمانکاران و متخصصانی که در مسیر دشوار احداث این واحد تلاش کردهاند صمیمانه قدردانی میکنم. پروژه ایران الانجی یک کار ملی است و موفقیت آن در گرو همدلی و باور به توان داخلی می باشد. با ادامه همین مسیر، یقین دارم که با تکمیل و راه اندازی بخش شیرینسازی نهتنها نیازهای پروژه و کشور قابل تأمین خواهد بود، بلکه الگویی برای سایر طرحهای گازی کشور خواهد شد.